Wandelend en fietsend door het Rwandese platteland

Woensdagochtend zijn we met het openbaar vervoer naar het community project Red Rocks vertrokken, een traditioneel Rwandees plattelands dorp. Het busje was volgens ons al overvol bij vertrek, maar daar dachten de inwoners anders over. Onderweg stapten nog veel mensen in. Je moet geen last van engtevrees hebben. Bij aankomst werden we met traditionele muziek ontvangen. Lopend hebben we met een lokale gids een tweetal dorpen bezocht. Met een paar woorden Rwandees werd er al snel contact gelegd. Het hele dorp kwam die vijf Nederlanders eens goed bekijken en de kinderen wilden maar al te graag op de foto. Dat wordt veel foto's zenden naar onze gids.

Samen met een aantal locals zijn we bananen bier gaan maken. Een proces van zeer hard werden. Een bier met een alcohol percentage van 12 procent na 3 dagen gisten en 35 procent na 6 dagen gisten. Nadat de klus geklaard was, en het bier gereed was voor het gistingsproces, was het volgens de bevolking tijd voor feest en kregen wij een grote hoeveelheid bananen bier te drinken. Tevens werd er volop muziek gemaakt en ontsnapten wij niet aan de locale dans.

Vanmorgen vroeg zijn we gaan fietsen. De tocht zou 6 uur duren, maar ik kan reeds verklappen dat wij ruim 9 uur nodig hadden. Nadat vijf inwoners uit het dorp hun fiets ter beschikking hadden gesteld, was de eerste uitdaging een berg van 5 kilometer met een stijgingspercentage van tussen de 8 en 10 procent. Zelfs voor ons Limburgers een hele kluif. Halverwege de helling werden we op een tropische regenbui getrakteerd . Boven aangekomen was de fiets van Jesse gereed voor de fietsenmaker. Na een half uur klussen, bleek de fiets niet meer te repareren en werd door de gids een nieuwe fiets geregeld. Na 2 uur fietsen verlieten we de hoofdweg, en vervolgden we onze weg over rode grevel. Vanuit elk huisje werden we door de kids toegeroepen met 'guut morning' en dat tot ver in de avonduren . We zijn op veel plaatsen gestopt en dat leidde tot Leuke gesprekken. Het is ons vanaf vandaag meer dan duidelijk waarom Rwanda het land van de 1000 heuvels wordt genoemd.

In de avond hebben wij het indrukwekkende Dian Fossey museum bezocht.

Morgenvroeg gaan we per Kano verder en we hopen in de middag de grens van Oeganda te bereiken.

Lake Kivu

Het is 7 uur in de ochtend als wij in de hoofdstad het drukke busstation oplopen. Apart om te zien hoeveel personen maximaal in een bus passen. We gingen op weg naar lake Kivu, gelegen op de grens met Congo. De rit was mooi, recht door de groene heuvels. Overal prachtige mensen in kleurrijke Afrikaanse kleding. De gekste dingen werden op het hoofd vervoerd. Uit de luidsprekers klonk keiharde Afrikaanse muziek. Halverwege een korte stop om een ontbijtje te kopen. Jesse dacht nog even snel 1 muffin te kopen. De bus toeterde en vertrok op dat moment. Jesse stond nog op zijn wisselgeld te wachten. Wij zaten achter in de bus en waren dus niet snel bij de chauffeur, die ons door de harde muziek ook niet hoorde. Uiteindelijk kon Jesse nog net op tijd in de rijdende bus springen. Wij wisten niet dat Jesse zo hard kon rennen. We konden weer met zijn vijven verder.

Lake Kivu is het grootste zoetwatermeer van het land. Een ideale locatie om een aantal dagen tot rust te komen. Gelukkig zijn er geen nijlpaarden en krokodillen in het meer. Je maakt hier snel contact met de locale inwoners. Vandaag zijn we met een lokale bewoner per boot naar de warmwaterbronnen geweest. Tijdens de boottocht zag je veel spelende kinderen aan de waterkant, lokale vissers met hun prachtige boten en vrouwen werken op Plantages.

Het bezoek aan de warmwaterbronnen was een bijzondere ervaring. Een aantal met jutten zakken afgezette baden (bloedheet en bijna niet te betreden). Het werd door een aantal locals gerund. We waren de enige toeristen en kregen er meteen een 'geneeskrachtige' massage bij. Hiervan zou je bijzonder goed kunnen slapen. Volgens mij doen wij niets anders.

Op de terugweg nog even langs de Congolese grens om de bedrijvigheid te bekijken. Helaas was het niet mogelijk om Congo te bezoeken.

Morgen weer vroeg op om met het openbaar vervoer naar de eerste community te vertrekken.

Een duik in het verleden.

Vanmorgen stond het genocide museum op het programma. Een begraafplaats voor 275.000 mensen.  Het bezoek was zeer confronterend. In 1994 vond in Rwanda een gruwelijke genocide plaats, waarbij tussen de 500.000 en 1.000.000 Tutsi's en gematgde Hutu's op gruwelijke manier werden vermoord. In het museum maakten  drie dingen grote indruk op ons. In de eerste plaats de heftige video's en foto's. In korte filmpjes kwamen  vooral jongeren aan het woord die de hele familie zijn verloren. Hartverscheurende verhalen, maar ingetogen gebracht. In de tweede plaats was indrukwekkend om te zien dat Hutu's en Tutsi's vreedzaam naast elkaar leefden tot de kolonisatie van onze Belgische buren daar in 1916 verandering  in bracht. Buren, waarvan de kinderen jaren lang samen speelden, slachtten elkaar in 1994 genadeloos af. Als derde was het zeer ingrijpend om te zien en te lezen hoe baby's en kleine kinderen tijdens de genocide om  het leven zijn gekomen   

In de middag bezochten wij hotel Des milles Collines better bekend als hotel Rwanda. Tijdens de genocide bood de hotel manager onderdak aan 1268 Tutsi's en redde deze  van de dood. . Veel Tutsi's vluchtten naar dit hotel, waarin ze de hoop hadden beschermd te worden door de aldaar gelegerde VN-soldaten. Deze waren er echter niet om het hotel te beschermen, maar om de blanke toeristen te Evacueren. De wereld keek de andere kant uit. 

In de late namiddag kwamen wij per toeval op de Afrikaanse expo 2018. Wij waren de enige blanken en uiteraard het doelwit van de verkopers. 

In de vroege avond genoten wij van een schitterend uitzicht over de hoofdstad op de 12e etage van een hotel boven op een heuvel.  Morgen vroeg op om met de publieke bus naar het Kivu meer te Verekken. 

Aankomst Rwanda

Eindelijk was het gezin compleet. Jesse was afgelopen donderdag al gearriveerd. Lotte is op deze dag teruggevlogen vanuit Londen (gelukkig viel deze vlucht niet onder de staking van Ryanair) en Myrthe landde vrijdagavond laat op schiphol, na haar bezoek aan Florence. Iedereen op tijd om zaterdagmorgen gezamenlijk naar Rwanda te vliegen. We hadden de chillruimte  op de luchthaven iets te series genomen (en lagen allemaal lekker te slapen), waardoor de vlucht nog maar net op tijd werd gehaald  

Na 8 uur vliegen, landden we in Rwanda. Het is overigens verboden plastic zakken mee het land in te nemen. Bij aankomst valt het meteen op. Nergens plastic, niet op de luchthaven en niet op straat. Rwanda is een van de schoonste landen ter wereld. De inwoners zijn zelfs verplicht om maandelijks hun eigen dorp schoon te vegen. Niet alleen vanwege de hygiene, maar ook om trots op het dorp te zijn. Het is echt opvallend hoe schoon het in de hoofdstad is. En dat in een land waar nog geen 25 jaar geleden buren elkaar vermoordden. Ongeveer een miljoen Tutsi's (en gematigde Hutu's) werden vermoord door de Hutu's. 

Het is lastig voor ons om te begrijpen hoe het zover heeft kunnen komen. We wilden hier meer over weten en leren. Morgen gaan wij met de gids naar hotel Rwanda en het genocide museum. Volgens mij is dit een belangrijk gegeven van reizen. Verhalen horen, mensen en culturen leren kennen en leren van de geschiedenis. 

Tot morgen 

Rwanda & Oeganda

Welkom op onze reisblog.

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens onze reis naar Oeganda en Rwanda.

Waarom hebben wij voor deze twee landen gekozen? De belangrijkste redenen zijn de beroemde inwoners: de berggorilla' s (en de chimpansees). Er bestaan nog slechts circa 880 berggorilla's. Een ontmoeting met een gorilla familie schijnt een zeer indrukwekkende gebeurtenis te zijn. In het voetspoor van Dian Fossey zullen wij dan ook proberen de berggorilla' s tot op enkele meters te naderen en te observeren (uiteraard onder begeleiding van zeer deskundige gidsen). Daarnaast zullen wij ook een boottocht maken langs werelds grootste nijlpaardenpopulatie en tijdens de gamedrives gaan we op zoek naar de 'Big Five' (olifant, de neushoorn, de leeuw, de luipaard en de buffel)en hopen wij ook de boom klimmende leeuwen te zien. De witte neushoorn staat ook op ons lijstje.

Hoe kun je Afrika beter ervaren dan onder de Afrikaanse sterrenhemel te slapen en (soms in tenten) te genieten van de geluiden van de savanne of het tropisch regenwoud. Ook zullen wij een aantal keren met het openbaar vervoer reizen, waarbij wij een aantal community projecten (bijvoorbeeld de Red Rocks) zullen aandoen. Hier verblijven we een aantal dagen om de cultuur en tradities beter te leren kennen en begrijpen.

Je zult hier regelmatig nieuwe verhalen vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar wij ons bevinden ! Meer informatie over de reis die wij gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Wij zien je graag terug op onze reisblog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist !

Groetjes,

Ron Monique Myrthe Lotte & Jesse