Vrijdagochtend vroeg uit de veren om onze reis per kano te vervolgen. Een prachtige tocht over een rustig stromende rivier tussen de bergen en vulkanen. Er waren veel vogels te zien. Rust en stilte. Op de oevers deden vrouwen de was en werkten mensen op het land. Kinderen doken het water in en hielden zich aan onze kano`s vast om een stukje mee te drijven. 

In de middag gingen we op weg naar Uganda, de parel van Afrika. De grensformaliteiten verliepen voorspoedig. Net als Rwanda lijkt ook Uganda in een apart decor te liggen. Zover het oog reikt is de kleur groen overheersend. Het vele water doet eerder denken aan een uit de hand gelopen delta van een zeer vruchtbare rivier dan aan een land midden in de tropen, doorsneden door de evenaar. 

Tijdens onze tocht naar lake Bunyonyi viel op hoe men op traditionele wijze het land bewerkt en eeuwenoude ambachten uit oefent. Je staat versteld van het geduld waarmee het handwerk wordt vervaardigd. 

Halverwege een berg zagen wij opeens een groep Babboons, die op zoek naar eten richting ons busje kwamen. Ze probeerden autos en motoren tegen te houden. 

In Uganda rijdt men links. Een voetganger is vogelvrij. Enige acrobatische training is aan te bevelen om veilig de weg over te steken. Men weet ons doorgaans op de een of andere manier te ontwijken. Een veel gelezen opschrift langs de weg is: `better five minutes late in this world then ten years to soon in the next`. Het is overgens appart om te zien hoe mensen met werkelijk halsbrekende toeren op hun met bananen beladen fietsen proberen te rijden. 

Vrijdagavond kwamen wij per boot aan op Lake Bunyonyi. Dit is een prachtig kratermeer met veel kleine eilandjes. Het ligt verscholen tussen vulkaanpieken. Dit gebied wordt door zijn uitstraling niet voor niks het Zwitzerland van Afrika genoemd. Het is werkelijk een prachtige idyllische plek. Wij hebben een open bambo huisje met uitzicht op het meer. Deze magische plek hadden wij niet willen overslaan. 

Samen met een locale visser zijn we krab gaan vangen. De krabben werden gelokt met kaas en angs de kant in het meer hebben wij een aantal vallen (soort rieten mand, waar de krabben wel in maar niet meer uit kunnen) gezet. Daarna zijn we gaan vissen. Jesse had als eerste beet. Helaas viel de vangst tegen. De vallen zaten echter wel goed vol met krab en een dinner was geregeld. 

Morgen vertrekken wij richting Bwindi Nationaal Park, waar we hopen oog in oog te staan met een Silverback. 

In Uganda is het zeer moeilijk om locaties te vinden met internetverbindingen. Wij weten dus niet of en wanneer een volgend verhaal volgt.